I am the Shadow

W porządku, ten obraz utkwił mi w głowie jakiś czas temu i w sumie szykowałem się do jego skomentowania. Ogólnie, jest on naprawdę bardzo, bardzo dobry. Jest jednak szczególny, chociaż styl (zwłaszcza sposób w jaki została narysowana twarz i ekspresja) przywołuje na myśl niektóre z poprzednich prac autorki.
Przede wszystkim, jest to obraz bardzo spójny, kompozycja jest bardzo jednorodna. Wszystko za sprawą barw i stylistyki tła, które są dobrane wprost do postaci. Klimat jest tutaj dosyć surowy, trudny do przełknięcia. Czerwień jest taką barwą, która nas ostrzega/ przestrzega, która kojarzy się raczej negatywnie. Głębokie odcienie czerwonego w tle, czerwonawe światła na elementach zbroi, a nawet niewielki kontrast między kolorem ciała a grzywy Tempest, budują wrażenie, że mamy do czynienia z postacią silną, bezwzględną, z którą nie wygramy w walce. Idealne dla złoczyńcy. Jeżeli chodzi o sam projekt postaci, warto zwrócić uwagę na grzywę, która wydaje się sztywna, trudniejsza do poruszenia niż dowolna inna puszysta fryzura, matowa. Tempest jest dumna, pewna siebie i swojej mocy, podchodzi do nas z dystansem. Zbroja wydaje się ciężka i twarda. Poza tym, podobają mi się duże uszy
Przyglądając się dokładniej, można dostrzec takie elementy jak jaśniejszy pył przelatujący przed Tempest (jej grzywa się nie porusza), spalony krzak, spękana ziemia. To również jest doskonała wizytówka mocy jaką ona posiada. Ogólnie, styl autorki oraz sam koncept komplementują Tempest Shadow i ukazują ją jako potężną postać pomimo złamanego rogu. Kompozycja jest przemyślana co do najdrobniejszego szczegółu, praca nie jest tak różnorodna kolorystycznie, ani zbyt wesoła, znacznie mroczniejsza, ale w tym przypadku były to celne zabiegi. Znakomita Tempest, gratuluję!